نیروگاه هسته ای ایندین پوینت (Indian Point)، یک نیروگاه قدیمیواقع در 25 مایلی ایالت نیویورک است. بر اساس هشدارهای خبری که روز شنبه توسط شرکت مادر این تاسیسات به نام انترژی (Entergy) و فرماندار نیویورک، اندرو کومو (Andrew Cuomo)، انتشار یافت به تازگی مقادیر بالایی از تششعات در آبهای زیرزمینی نزدیک به این نیروگاه کشف شده که نشان دهنده نشت مواد رادیواکتیو به این آبهاست.
واکنش رسانهها و مسولان به نشت مواد رادیواکتیو :
خبر ترسناکی است! چگونگی راه پیدا کردن این تششعات به آبهای زیرزمینی معمایی است که باید حل شود. اما در حال حاضر هیچ خطری سلامت مردم را تهدید نمیکند. در بیانیه شرکت انترژی آمده:
نمونههای اخیر از بررسیهایی که از آبهای زیر زمینی داشتیم، وجود مقادیر بالایی از تریتیوم (Tritium) را در 3 تا از چندین چاه نیروگاه ایندین پوینت نشان میدهد. با این که وجود این میزان از تریتیوم در زیر زمین محل نیروگاه با استانداردهای ما مطابقت ندارد، اما هیچ اثری بر سلامتی و امنیت مردم نخواهد داشت و مقدار آن هم کمتر از یک هزارم مقدار محدودیتهای مجاز است. این تریتیوم بر هیچ نوع آب آشامیدنی چه در محل نیروگاه و چه در بیرون از آن اثر نگذاشته است.
فرماندار کومو تلاش کرد در بیانیه اش هم به ابراز نگرانی و هم به اطمینان خاطر دادن به مردم بپردازد:
دیروز متوجه شدم که آبهای آلوده به تریتیوم به آبهای زیرزمینی در محل نیروگاه هسته ای ایندین پوینت راه پیدا کرده است. این شرکت سطح بالایی از نشت مواد رادیواکتیو را در سه چاه تحت نظارتش گزارش داده که میزان رادیواکتیو یکی از این چاهها به حدود 65هزار درصد رسیده است.
هم چنین طبق گزارشهای این نیروگاه، آلودگی از این محل خارج نشده و هیچ تهدیدی برای سلامت عموم ایجاد نمیکند. نگرانی اول ما حفظ سلامتی و امنیت افراد ساکن در نزدیکی این نیروگاه و مطمئن شدن از بی خطر بودن نشت آب زیرزمینی است.
او در ادامه گفت به کمیسیون نگه داری و بهداشت محیط زیست نیویورک دستور داده تا بررسی علل این حادثه را شروع کنند. تریتیوم یک ایزوتوپ رادیواکتیو هیدروژن است و در محیط طبیعی به مقدار بسیار کم وجود دارد، اما میتواند توسط نیروگاههای هسته ای هم ساخته شود. خیلی نمیتواند در هوا حرکت کند ولی میتواند مثل هیدروژن معمولی با اکسیژن ترکیب شده و آب تولید کند. آب حاصل آب تریتیومینام دارد و به راحتی با آب معمولی مخلوط میشود. این همان چیزی است که در چاههای ایندین پوینت پیدا شده.
برای مشاهده اطلاعات بیش تر به ادامه مطلب بروید
آلوده کرده است.
آب موجود در آن چاهها برای آشامیدن مصرف نمیشود، اما اگر هم میشد مشکلی پیش نمیآمد؛ چون آب تریتیومی، به خصوص در دوزهای بسیار کم، به سلامت انسان ضرر نمیزند. چرا؟ چون عملکردش دقیقا مشابه انواع دیگر آب است: وارد بافت های نرم میشود و به سرعت طی چند روز از بدن خارج میشود.
این به این معنا نیست که مردم اهمیتی به این مساله نمیدهند. اصولا نیروگاه های هسته ای نباید نشت مواد رادیواکتیو داشته باشند. حتی اگر نشتی نیروگاهها یک لجن سبز درخشان نباشد، باز هم مردم میخواهند که آن کنترل شود. اما نشت تریتیوم خیلی رایج است. از 65 نیروگاه اتمیآمریکا (چه در گذشته چه در حال حاضر)، 46 تا نشت تریتیوم به آبهای زیرزمینی را در مقادیر بیش از 20 هزار پیکوکوری در لیتر گزارش کرده اند(وجود این میزان در آب آشامیدنی از طرف EPA مجاز اعلام شده). در حال حاضر، 13 نیروگاه اتمیهستند که وجود مقادیر بیش از حد مجاز EPA را اعلام کرده اند، اما هیچ کدام این مقدار را در آب آشامیدنی پیدا نکردند.
کوری (Curie) واحدی برای اندازه گیری میزان رادیواکتیویته است و یک پیکوکوری معادل است با یک تریلیونم کوری. یک آزمایش ساده تیرویید از حدود یک میلیونیم کوری استفاده میکند که در مقایسه دوز بسیار بالاتری دارد.
دلیل اعلام فوریت در نیروگاه ایندین پوینت، افزایش ناگهانی میزان تریتیوم در آب است. این مقدار از 12300 پیکوکوری در لیتر به بیش از 8 میلیون پیکوکوری در لیتر رسیده است. اما این تششعات در هیچ کدام از منابع آب آشامیدنی و خارج از محل نیروگاه ایندین پوینت پیدا نشده است. با توجه به این که آب یک جا نمیماند و تابلوی ورود ممنوع را هم درک نمیکند! مسئولان این نیروگاه و مقامات دولتی باید وضعیت را کنترل کنند.
نیروگاه هسته ای ایندین پوینت، در حال حاضر 2 راکتور هسته ای فعال دارد که به ترتیب در سالهای 1974 و 1976 به کار افتادند. آنها 25 درصد از کل برق مصرفی شهر نیویورک و بخش وست چستر (Westchester) را تامین میکنند. برای درک بهتر مقیاس کاری این راکتورها باید بدانید که در مجموع 9/37 میلیون نفر در شهر نیویوک و وست چستر زندگی میکنند. این راکتورها قدیمیاند و در نوع جدید رآکتورهای هسته ای تولید انرژی هسته ای به وسیله لیزر انجام خواهد شد.
یکی دیگر از راکتورهای هسته ای سایت ایندین پوینت از سال 1962 تا 1974 کار کرد و بعد به خاطر استاندارد نبودن عملکرد سیستم خنک کننده اش، تعطیل شد. در گذشته، مشخص شده بود نشت مواد رادیواکتیو هم چون تریتیوم و استرونتیوم-90 به آبهای زیرزمینی از همین راکتور بوده است. سوخت مصرف شده، 40 سال پیش و در سال 1976 از این راکتور خارح شد، اما انترژی هنوز هم ساختمانی که نزدیک محل نگه داری این سوخت مصرف شده قرار گرفته را تحت نظر دارد.